(άρθρο στην εφημερίδα Λαός του Αλμυρού)
Η τελευταία δεκαετία, της έντονης οικονομικής διαταραχής
και αβεβαιότητας, αποτέλεσε ευκαιρία ανάδειξης πολιτικών προσώπων, σχηματισμών
και θέσεων που απέχουν από την πολιτική και δημοκρατική παράδοση του τόπου.
Έτσι, η πολιτική ζωή διολισθαίνει όλο και περισσότερο σε ένα επικίνδυνο
κατήφορο. Από τη μία πλευρά, είναι η συνεχής υπονόμευση των θεσμών. Από την
άλλη πλευρά, είναι η κυνική μετατροπή της ακραίας προσωπικής ιδιοτέλειας σε
πολιτική ιδεολογία και επιλογή. Είναι, δηλαδή, αυτή η εικόνα του πολιτικού που
αλλάζει ιδεολογία και στάση μόνο και μόνο για να διατηρήσει κάποια θέση,
αδιαφορώντας για τους ψηφοφόρους του και την υστεροφημία του. Συνδυαστικά, η
υπονόμευση των θεσμών και η ανάδειξη της ιδιοτέλειας σε πολιτική θέση δρουν
απειλητικά για τη δημοκρατία μας. Και αυτό διότι απωθούν όλο και περισσότερους
δημιουργικούς πολίτες από το ενδιαφέρον για τα πολιτικά πράγματα, αλλά και
επιτρέπουν, όλο και περισσότερο, σε λαϊκιστές, επιτήδειους και ακραίους να
αποκτούν χώρο και να «καπηλεύονται» την απογοήτευση των πολιτών. Όσο οι νέοι
και δημιουργικοί πολίτες αποφεύγουν να πάρουν θέση, τόσο επιτρέπουν την
εδραίωση καταστάσεων που επιτείνουν τη μιζέρια και την καθήλωση. Είναι στα χέρια
τους, ωστόσο, να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών και να παλέψουν για
να αλλάξουν την κατάσταση, εστιάζοντας προς δύο κατευθύνσεις.