Σάββατο 16 Μαρτίου 2019

Στην αλλαγή του υποδείγματος η Μαγνησία μπορεί και πρέπει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο

(συνέντευξη στην εφημερίδα Λαός του Αλμυρού)

Ο «Λαός του Αλμυρού» εντάσσει νέα στήλη κατά την οποία, θα παρουσιάζουμε κάθε φορά ένα γνωστό-άγνωστο πρόσωπο της επικαιρότητας, επαγγελματικής, πολιτικής, κοινωνικής. Η στήλη αυτή, έρχεται να καλύψει τη φυσική περιέργεια όλων μας για πρόσωπα της επικαιρότητας, των οποίων όμως δεν γνωρίζουμε βιογραφικά στοιχεία, θα θέλαμε να ρωτήσουμε, αλλά δεν μας δόθηκε η ευκαιρία. Ποιος είναι λοιπόν, αυτός ο Χρήστος Τριαντόπουλος, που φέρεται ως υποψήφιος βουλευτής του Ν. Μαγνησίας με τη Νέα Δημοκρατία, ηγείται της «Διαλόγου Σύνθεσις» και αρθρογραφεί συχνά στις εφημερίδες του Νομού μας;

Ο Χρήστος Τριαντόπουλος γεννήθηκε το 1980 και κατάγεται από τη Νέα Αγχίαλο. Μεγάλωσε στο Βόλο και φοίτησε στο 12ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου, στο 6ο Γυμνάσιο Βόλου και στο Γενικό Λύκειο Νέας Αγχιάλου. Στη συνέχεια σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και έλαβε το μεταπτυχιακό τίτλο του στις Ευρωπαϊκές και Διεθνείς Σπουδές από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών έλαβε το διδακτορικό τίτλο σπουδών του πάνω στην πολιτική οικονομία, εκπονώντας μέρος των διδακτορικών του σπουδών, με υποτροφία, στο London School of Economics. Επίσης, κατά τη διάρκεια των σπουδών του, βραβεύτηκε από τον Πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Κάτω Βουλής της Γερμανίας και την Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, σε Βερολίνο και Αθήνα, για τη διάκριση του σε διαγωνισμό δοκιμίου για το μέλλον της Ευρώπης. Παράλληλα με τις σπουδές του, είχε δραστηριοποιηθεί ερευνητικά σε εργαστήρια του Πανεπιστημίου Αθηνών (20006-2008), στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (2013-2014) και στο School of Business, Management and Economics του University of Sussex (2014).

Επαγγελματικά, δραστηριοποιήθηκε ως επιστημονικός συνεργάτης για θέματα οικονομικής πολιτικής και χρηματοπιστωτικών συστημάτων στη Βουλή των Ελλήνων (2008-2011). Το 2011 «διέκοψε» την επαγγελματική και ερευνητική του δραστηριότητα για την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων στο Στρατό Ξηράς. Την περίοδο 2012-2014 κατείχε θέση συμβούλου του Αναπληρωτή Υπουργού στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους του Υπουργείου Οικονομικών με αντικείμενο την παρακολούθηση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, την κατάρτιση του κρατικού προϋπολογισμού και την επεξεργασία της δημοσιονομικής μεταρρύθμισης, ενώ ήταν υπεύθυνος για θέματα ελληνικής Προεδρίας της ΕΕ στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Από το 2014 έως και σήμερα είναι ερευνητής στο Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) για θέματα χρηματοπιστωτικής εποπτείας, δημοσιονομικών θεσμών και δημοσίου χρέους. Στο πλαίσιο της ερευνητικής του δραστηριότητας περιλαμβάνεται η συγγραφή βιβλίων, μελετών και εκθέσεων, η δημοσίευση μελετών σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, η συμμετοχή σε διεθνή συνέδρια, και η συμμετοχή του σε επιστημονικά συλλογικά βιβλία της Ελλάδας και του εξωτερικού. Αναφορικά με τα βιβλία, ορισμένα επιλεγμένα είναι το «Χάρτης Εξόδου από την Κρίση» του 2016, το «Εποπτεία Τραπεζικού Συστήματος: Η Ευρωπαϊκή Εμπειρία και το Νέο Κανονιστικό Πλαίσιο» του 2008 και το «Οικονομική Κρίση και Καταθέσεις: Ελλάδα και Νότιος Ευρώπη» υπό έκδοση.

Επιπρόσθετα, κατείχε θέση συμβούλου του Υπουργού στο Υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού (2015) -κατά την υπηρεσιακή κυβέρνηση- με εμπλοκή στο θέμα των επιπτώσεων από τις αυξημένες προσφυγικές ροές. Το 2016 διετέλεσε εξωτερικός επιστημονικός συνεργάτης του Ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου με αντικείμενο, κυρίως, την κατάρτιση του προσωπικού. Τέλος, από το 2013 είναι μέλος -ως εμπειρογνώμονας- της Επιτροπής για τη λειτουργία του Ενιαίου Λογαριασμού για την Εφαρμογή Κοινωνικών Πολιτικών του ΟΑΕΔ.

Από το 2016 διδάσκει οικονομικά και δημόσια οικονομικά, σε μεταπτυχιακό επίπεδο, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και στο ΑΤΕΙ Πελοποννήσου, ενώ από το 2017 διδάσκει δημοσιονομική πολιτική στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης.

Είναι συνιδρυτής και επικεφαλής της Κοινότητας Διαλόγου Σύνθεσις, που αποτελεί, από το 2014, μία πρωτοβουλία πολιτών με σκοπό τη σύνθεση ιδεών και απόψεων μέσα από τη διάδραση όλων όσοι κινούνται στο δημιουργικό και ορθολογικό ευρωπαϊκό χώρο. Στο πλαίσιο των δράσεων της Σύνθεσις εντάσσεται η δημιουργία -με 15 φορείς- του Δικτύου Διαγενεακής Δικαιοσύνης, η συγκρότηση του Ελληνικού Φόρουμ για το Ψηφιακό Μέλλον και η διοργάνωση τα τελευταία δύο χρόνια μίας σειράς από επιτυχημένες εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες σε Βόλο και Αλμυρό. Είναι αντιπρόεδρος του Συλλόγου των Αγχιαλιτών της Αθήνας «Η Αγχίαλος» και ενεργό μέλος στο χώρο των πρωτοβουλιών για την παράδοση των Σαρακατσαναίων.

Είναι ενεργός επιστημονικός συνεργάτης του τομέα οικονομικών της ΝΔ από το 2008. Την περίοδο 2008-2009 συμμετείχε ως εκπρόσωπος στις εργασίες της Οικονομικής και Κοινωνικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, αποτελώντας και μέλος της αποστολής που συνόδευσε τον Πρόεδρο της ΝΔ κ. Κώστα Καραμανλή στο Congress του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στη Βαρσοβία το 2009, Την περίοδο 2010-2012 αποτέλεσε, με απόφαση του Προέδρου της ΝΔ, μέλος της Ομάδας παρακολούθησης του προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Από το 2016 είναι μέλος της ομάδας μακροοικονομικών του προγράμματος της ΝΔ.

Τέλος, αναφορικά με την οικογενειακή του κατάσταση, είναι παντρεμένος με τη Βάλια Χαροντάκη, από τη Νέα Αγχίαλο, και έχουν δύο κόρες, την Νεφέλη και την Δανάη.

Θέσεις ευθύνης, θέσεις επιρροής στο βιογραφικό σου. Άλλωστε στην ευρύτερη οικογένειά σου έχεις παραδείγματα άοκνης εργασίας στην «πολιτική και κοινωνική ζωή». Τι στόχους θέτει κανείς, μετά από αυτήν την εμπειρία; Τι στόχους έχεις;

Χαίρομαι ιδιαίτερα που χρησιμοποιείς τον όρο «εργασία» στην πολιτική και κοινωνική ζωή. Και αυτό διότι σε αυτή τη λέξη εμπεριέχεται και η ουσία την οποία έχει ανάγκη η ελληνική οικονομική, κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Είναι μία λέξη που προτιμώ σε σχέση με την ευγενή λέξη «προσφορά», διότι η λέξη «εργασία» εμπεριέχει μέσα έννοιες όπως το έργο, την αφοσίωση, την επιμονή και το αποτέλεσμα. Πρέπει, λοιπόν, να εργαστούμε, να κοπιάσουμε, για να αλλάξουμε μία κατάσταση, όπως η σημερινή, που δεν μας αρέσει, και σίγουρα δεν θα αρέσει στα παιδιά μας. Συχνά παραδείγματα τέτοιας εργασίας για το κοινό συμφέρον, όντως, μπολιάζουν τις επιλογές μας, ιδιαίτερα όταν αυτά υπάρχουν μέσα στο ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον. Δεν είναι, δηλαδή, εύκολο να παρακάμπτεις το παράδειγμα του προπάππου μου, Σπυρίδωνα Κοπάλη, ο οποίος άφησε το χωριό του στα βουνά της ηπείρου και βρέθηκε να πολεμά με τον Παύλο Μελά, ως β’ οπλαρχηγός του, για την ελευθερία της Μακεδονίας μας. Ή το παράδειγμα του θείου μου, Κώστα Πρίντζου, ο οποίος ξεκίνησε σε σχετικά νεαρή ηλικία από το Αερινό και βρέθηκε στα έδρανα του ελληνικού κοινοβουλίου, αφήνοντας το δικό του πολιτικό αποτύπωμα σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Ή και του Νικήτα Πρίντζου, ο οποίος για χρόνια εργάζεται για το συνεταιριστικό αγροτικό κίνημα. Μετά, λοιπόν, από χρόνια εμπλοκής και συμμετοχής, από την πλευρά του τεχνοκράτη, σε δομές και διαδικασίες που σχετίζονται με τη χάραξη και υλοποίηση πολιτικών σου γεννιέται η διάθεση να αλλάξεις κάποια στιγμή πλευρά. Να μεταβείς στην πλευρά της πολιτικής, ώστε, «κεφαλαιοποιώντας» την εμπειρία που έχεις, να μπορείς να προωθήσεις πιο ενεργά αυτονόητες μεταρρυθμίσεις και πολιτικές, αλλά και να έχεις την ευχέρεια να παλέψεις για να αλλάξεις όσα δεν μπόρεσες να κάνεις από τη θέση του τεχνοκράτη, αξιοποιώντας τη γνώση και την εμπειρία. Στις προθέσεις μου, συνεπώς, είναι, κάποια στιγμή, να εργαστώ για λογαριασμό και προς το συμφέρον της κοινωνίας μας, δίνοντας έμφαση στους συμπολίτες μας που βρίσκονται στην δυσκολότερη κατάσταση, αλλά και σε αυτούς που μπορούν να επαναφέρουν τη δημιουργία στον τόπο μας. Να συμβάλλω, εκπροσωπώντας τη γενιά μου και τον τόπο μου, αλλά και κινητοποιώντας τους δημιουργικούς συμπολίτες μου, στο να αλλάξει η κατάσταση στη χώρα μας. Να αλλάξουμε για να γίνει, επιτέλους, η κρίση ιστορία.

Η «Κοινότητα Διαλόγου Σύνθεσις» με ποια θέματα κοινωνικά – πολιτικά – αναπτυξης, έχει ασχοληθεί μέχρι σήμερα και σε ποιες περιοχές-πόλεις δραστηριοποιείται; Με ποιές δομές-συλλόγους έχει ανοίξει το διάλογο;

Η Κοινότητα Διαλόγου Σύνθεσις αποτελεί, από το 2014, μια πλατφόρμα δημοσίου και γόνιμου διαλόγου πάνω σε κρίσιμα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα με στόχο τη σύνθεση απόψεων και την κινητοποίηση δημιουργικών πολιτών και φορέων της πατρίδας μας. Η δράση της ξεκίνησε από την Αθήνα, αλλά έχει επεκταθεί και σε άλλες περιοχές της χώρας μας, όπως η Βοιωτία, η Κρήτη, η Θεσσαλονίκη, αλλά και το εξωτερικό. Φυσικά, λόγω εντοπιότητας μου, έχουμε αναπτύξει μια σειρά από πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις σε περιοχές της Μαγνησίας και, συγκεκριμένα, σε Βόλο και σε Αλμυρό, ενώ την επόμενη περίοδο προγραμματίζουμε εκδηλώσεις και σε άλλες περιοχές του τόπου μας. Αναδείξαμε ζητήματα που, μεταξύ άλλων, αφορούν την αξιοποίηση του πολιτικού αεροδρομίου της περιοχής μας, τις μεγάλες τουριστικές επενδύσεις, εστιάζοντας στις Νηές, την προσβασιμότητα των συμπολιτών μας με αναπηρία, την παραβατικότητα των νέων, τις δυνατότητες ανάπτυξης της περιοχής μας, και άλλα πολλά. Την προσπάθεια αυτή στηρίζουν, αλλά και συμμετέχουν, πολλοί κοινωνικοί, παραγωγικοί και εμπορικοί φορείς της Μαγνησίας, αλλά και ακόμα περισσότεροι ενεργοί συμπολίτες μας. Η μεγάλη αυτή ανταπόκριση αποτελεί κίνητρο για να συνεχίσουμε ακόμα πιο δυναμικά, συνεχίζοντας το άνοιγμα στην κοινωνία. Ξέρετε, όταν ανοίγεσαι στην κοινωνία, όταν δίνεις το λόγο στην κοινωνία τότε έχεις ελπίδες να κερδίσεις την επιστροφή του ενδιαφέροντός της για τα πράγματα στον τόπο μας. Και όταν επιστρέψει το ενδιαφέρον, τότε θα έχουμε ακόμα περισσότερες πιθανότητες να αλλάξουμε και να βελτιώσουμε την κατάσταση.

Ποιοι πιστεύεις ότι πρέπει να είναι οι στόχοι για τη Μαγνησία, τα επόμενα 5 χρόνια;

Τα επόμενα χρόνια ο βασικός στόχος, που πρέπει να λειτουργεί ως παρονομαστής κάθε επιλογής, θα πρέπει να είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας. Η αντιμετώπιση, με διατηρήσιμο τρόπο, της πρωτοφανούς ανεργίας είναι το στοίχημα της γενιάς μας, αν θέλουμε αυτή και οι επόμενες να μείνουν και να μεγαλουργήσουν στο τόπο μας. Είναι ένας στόχος που, φυσικά, δεν έχει μόνο τοπική διάσταση, αλλά η επίτευξή του προϋποθέτει κάθε γωνιά της πατρίδας μας να μπει σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης, τη στιγμή που η παγκόσμια οικονομία τρέχει στους ρυθμούς της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης. Και σε μία τέτοια προσπάθεια αλλαγής του αναπτυξιακού μας υποδείγματος, η Μαγνησία μπορεί και πρέπει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Και μπορεί να αποκτήσει αυτό το ρόλο, διότι διαθέτει μία σειρά από πλεονεκτήματα, όπως η διαφοροποίηση της παραγωγικής και οικονομικής δραστηριότητας, η αυξημένη κεντρικότητα στο εθνικό δίκτυο μεταφορών με διεθνείς προεκτάσεις, η έντονη δραστηριότητα των πανεπιστημιακών και ερευνητικών ιδρυμάτων, η έντονη και ποιοτική τουριστική και πολιτιστική ποικιλομορφία, η γεωγραφική φυσιογνωμία, το κλίμα και οι υποδομές και η υπάρχουσα μεγάλη παράδοση συμπράξεων και συνεργασίας. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Αλμυρός πρέπει, διότι μπορεί, να διεκδικήσει το δικό του μεγάλο μερίδιο, αξιοποιώντας και συνδυάζοντας μια σειρά από παράγοντες και συνθήκες. Όπως η κομβική γεωγραφική της θέση στο δίκτυο μεταφορών, η ποιοτική αγροτική παραγωγή, η βιομηχανική περιοχή, το πολιτιστικό ανάγλυφο της περιοχής, τα σημαντικά περιθώρια ανάπτυξης τουριστικών υποδομών, η διαφοροποίηση ως προς τους τουριστικούς προορισμούς που μπορούν να αξιοποιηθούν, και τα περιθώρια οικιστικής ανάπτυξης για την προσέλκυση μακροχρόνιας φιλοξενίας. Εάν σε αυτές τις συνθήκες, λάβουμε υπόψη την εργατικότητα και την επιχειρηματικότητα των κατοίκων της περιοχής, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν σημαντικές προοπτικές για να τροχοδρομηθεί η περιοχή σε μία πορεία διατηρήσιμης ανάπτυξης. Εάν, λοιπόν, συντονισμένα αξιοποιήσουμε τα εν λόγω πλεονεκτήματα τότε, μέσα από τις νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, θα έχουμε αντιμετωπίσει και το μεγάλο πρόβλημα που απασχολεί τους συμπολίτες μας.

Ποιες αρετές (εκτός από τις γνώσεις) πρέπει να έχει ένας βουλευτής ώστε να αποδώσει τα μέγιστα για το καλό της Ελλάδας, αλλά και της εκλογικής περιφέρειάς του;

Ένας βουλευτής και, δη, ένας νέος βουλευτής εκτιμώ ότι, παράλληλα με τη συνεισφορά του στην αλλαγή προς το καλύτερο των πραγμάτων στη χώρα μας, οφείλει να παλέψει για να αποκαταστήσει και την εικόνα της κοινωνίας μας για την πολιτική ζωή της χώρας. Μία εικόνα με συστατικά που απέχουν από την πολιτική και δημοκρατική παράδοση του τόπου μας. Θεωρώ, λοιπόν, ότι ένας βουλευτής και, ειδικότερα, ένας βουλευτής της ελληνικής περιφέρειας οφείλει να προσπαθεί να χαρακτηρίζεται από πέντε στοιχεία. Το πρώτο είναι να μην διστάσει να αποτελέσει ο ίδιος παράδειγμα με το βίο, τη στάση και τις επιλογές του της πολιτικής που πρεσβεύει και των αλλαγών που θέλει να επιφέρει στη χώρα. Το δεύτερο είναι να τιμήσει και να μείνει προσηλωμένος στη «συμφωνία εργασίας» που έχει υπογράψει με τους πολίτες και την κοινωνία, μεριμνώντας, με έντονη εργατικότητα, πάντα για το δημόσιο συμφέρον. Το τρίτο είναι να στέκεται πιστός σε ιδέες και αρχές, γυρνώντας την πλάτη στις σειρήνες της προσωπικής ιδιοτέλειας, ώστε να «διορθώσει» στα μάτια της κοινωνίας την εικόνα του πολιτικού που αλλάζει ιδεολογία και στάση μόνο και μόνο για να διατηρήσει κάποια θέση. Το τέταρτο είναι να μην ξεχάσει την καταγωγή και την κοινωνική προέλευσή του, αλλά -μακριά από τοπικισμούς- οι ρίζες, οι άνθρωποι, οι καταβολές του, και η πορεία του να αποτελούν πάντα γνώμονα και σημείο αναφοράς για τις επιλογές του. Το πέμπτο είναι να αποτελέσει ο ίδιος δίαυλο ώστε ο τόπος του και οι άνθρωποι του τόπου του να αποκτήσουν πρόσβαση και να πλησιάσουν όλο και περισσότερο στις τάσεις και στα κέντρα των εξελίξεων, ακυρώνοντας τα φαινόμενα «μικροπαραγοντισμού» που ισχύουν μέχρι και σήμερα και ανοίγοντας τις πόρτες σε όσους θέλουν και μπορούν να τρέξουν για το καλό του τόπου. Πρόκειται για στοιχεία που δεν είναι δύσκολα, αρκεί κάποιος να πιστεύει στις δυνάμεις και τις ιδέες του, να προτιμά να λογοδοτεί στους πολίτες και στην ιστορία, αλλά και να θεωρεί ότι το καλό του τόπου επιτυγχάνεται καλύτερα ομαδικά. Πρόκειται, όμως, για στοιχεία απαραίτητα για να πάμε μπροστά, να αλλάξουμε τη χώρα μας, και να πετύχουμε και τα παιδιά μας να την αγαπήσουν.

Περισσότερα εδώ.