Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2019

Μπορεί και πρέπει η Μαγνησία να περάσει στη νέα εποχή

(ομιλία στη διημερίδα «Ανάπτυξη στην Ψηφιακή Εποχή»)

Σας ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας στην τελευταία θεματική της διημερίδας μας για την ανάπτυξη στο ψηφιακό μέλλον. Αυτές τις δύο ημέρες ακούσαμε και παρακολουθήσαμε ενδιαφέροντα, αλλά και ιδιαίτερα ενθαρρυντικά πράγματα από αξιόλογους ομιλητές. Για το οικοσύστημα των start-up επιχειρήσεων. Για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και τη δημόσια διοίκηση. Για την καινοτομία και τη νέα επιχειρηματικότητα. Για τις προκλήσεις της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης.

Όπως ανέφερα και χτες, το τρένο της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης τρέχει με μεγάλη ταχύτητα προς τη νέα εποχή. Το στοίχημα, λοιπόν, της χώρας μας και, κυρίως, της γενιάς μας είναι να μην χάσουμε ακόμα ένα τρένο της παγκόσμιας εξέλιξης. Να μην δούμε το τρένο της εξέλιξης να περνά χωρίς να κάνει στάση στην Ελλάδα. Σε αυτό, όμως, το τρένο πρέπει να ανέβουμε. Πρέπει να ανέβουμε γιατί σε αυτό το τρένο μπορούμε κάποια στιγμή να βρεθούμε στις πρώτες θέσεις. Και γιατί μπορεί να συμβεί αυτό; Γιατί η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση δεν προϋποθέτει αναγκαία τις  προηγούμενες επαναστάσεις, τις οποίες και χάσαμε. Αντίθετα, είναι εντάσεως εργασίας. Θέλει καλά καταρτισμένο εργατικό δυναμικό. Είναι προσανατολισμένη στις ποιοτικές υπηρεσίες. Συνδέεται με την ποιοτική πρωτογενή παραγωγή. Και ανοίγει νέους επαγγελματικούς δρόμους που βασίζονται στο πνεύμα, τη διανόηση και το ταλέντο.

Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει είναι: ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος της χώρας μας σε αυτή τη νέα παραγωγική εξέλιξη. Ή αλλιώς, τι μπορούμε να προσφέρουμε σε μία διεθνή αγορά που εξελίσσεται; Όπως έχω αναφέρει ξανά, η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει ένας κορυφαίος πάροχος υπηρεσιών στο διεθνές στερέωμα. Δηλαδή, η χώρας μας, αξιοποιώντας τους ανθρώπους της, τη θέση της, το κλίμα της, και τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, μπορεί να παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στο εξωτερικό. Αναφέρομαι, ουσιαστικά, σε έναν επαναπροσανατολισμό του κλάδου των υπηρεσιών από το εσωτερικό προς το εξωτερικό. Χωρίς αυτό, φυσικά, να σημαίνει ότι θα παραγνωρίσουμε την πρωτογενή παραγωγή, τη μεταποίηση και τη βιομηχανία. Αντίθετα, πρέπει να πορεύονται μαζί με έναν εξωστρεφή κλάδο υπηρεσιών.



Το ερώτημα που ακολουθεί είναι σε ποια πεδία μπορούμε να γίνουμε διεθνής πάροχος; Αυτά τα πεδία μπορούν να είναι: Η παροχή outsourced υπηρεσιών πληροφορικής, νέων τεχνολογιών και υποστήριξης νεοφυών επιχειρήσεων. Η παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών βραχυχρόνιας και μακροχρόνιας φιλοξενίας. Η παροχή υπηρεσιών συνδυασμένων μεταφορών. Η παροχή υπηρεσιών διεθνούς εκπαίδευσης και κατάρτισης.



Σε αυτό το πλαίσιο, η Μαγνησία μπορεί να έχει μια δυναμική θέση. Μπορεί να αποκτήσει έναν κομβικό ρόλο στο νέο αναπτυξιακό υπόδειγμα προς τη νέα εποχή. Και μπορεί να αποκτήσει αυτό το ρόλο, διότι διαθέτει μια σειρά από πλεονεκτήματα. Πλεονεκτήματα, όπως: Η διαφοροποίηση της παραγωγικής και οικονομικής δραστηριότητας. Η αυξημένη κεντρικότητα στο εθνικό δίκτυο μεταφορών με διεθνείς προεκτάσεις. Η έντονη δραστηριότητα των πανεπιστημιακών και ερευνητικών ιδρυμάτων. Η έντονη και ποιοτική τουριστική και πολιτιστική ποικιλομορφία. Η γεωγραφική φυσιογνωμία, το κλίμα και οι υποδομές. Η παράδοση συμπράξεων και συνεργασίας.



Έτσι, η Μαγνησία, αξιοποιώντας αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, μπορεί να έχει ρόλο στη μετατροπή της χώρας σε ένα κορυφαίο πάροχο υπηρεσιών διεθνώς. Και μπορεί να το πετύχει αυτό σε τέσσερα πεδία. Το πρώτο πεδίο είναι η ανάπτυξη επιχειρηματικών μονάδων σε κλάδους υψηλής τεχνολογίας και ειδικών θεμάτων που θα συνεργάζονται στο πλαίσιο του outsourcing με δυναμικές εταιρείες του εξωτερικού. Δηλαδή, θα είναι εγκατεστημένες στην περιοχή μας και θα παράγουν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες για λογαριασμό τρίτων. Το δεύτερο πεδίο είναι η περαιτέρω δημιουργία σύγχρονων και ποιοτικών μονάδων βραχυχρόνιας φιλοξενίας που θα εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο πολιτιστικής, ιστορικής, αγροδιατροφικής και γαστρονομικής ιδιαιτερότητας. Παράλληλα, όμως, οφείλουμε να δώσουμε έμφαση και στη διαμόρφωση ιδιαίτερα φιλικών συνθηκών για την προσέλκυση μακροχρόνιας φιλοξενίας -τόσο παραθεριστικής, όσο και τρίτης ηλικίας. Το τρίτο πεδίο είναι η διαμόρφωση ενός μεγάλου κέντρου logistics -ως διαμετακομιστικού κόμβου- που θα αξιοποιεί το ευρύ δίκτυο οδικών, αεροπορικών, θαλάσσιων και σιδηροδρομικών αξόνων της περιοχής. Το τέταρτο πεδίο είναι η ανάπτυξη ενός εξωστρεφούς εκπαιδευτικού και ερευνητικού περιβάλλοντος με πυρήνα το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Ένα περιβάλλον που θα μπορεί να προσελκύει φοιτητές από το εξωτερικό και να αναπτύξει πολύ περισσότερες συμπράξεις με επιχειρήσεις και πρωτοβουλίες του ιδιωτικού τομέα.



Εάν αυτά σας τα έλεγα την Παρασκευή, πριν το συνέδριό μας δηλαδή, αρκετοί θα υποστήριζαν ότι, στην καλύτερη περίπτωση, φαντάζουν μακρινά. Ωστόσο, αυτές τις δύο μέρες ακούσαμε για σπουδαίες περιπτώσεις που ξεκίνησαν και αναπτύχθηκαν στην περιοχή μας. Μάλιστα, ένα φίλος έγραψε χτες στη σελίδα μου στο Facebook ότι ορισμένα από αυτά που παρακολουθήσαμε χτες φαίνεται να απαντούν στο «ζητείται ελπίς». Επί της ουσίας, θα συμπλήρωνα, ότι έρχονται μέσα από την πράξη να δείξουν το δρόμο που εμείς περιγράφουμε. Έρχονται να μας δείξουν, μέσα από τα επιτυχημένα παραδείγματά τους στη Μαγνησία και στην υπόλοιπη Ελλάδα, ότι πρέπει να τρέξουμε για να προλάβουμε το τρένο της ψηφιακής εποχής. Ότι πρέπει να ανέβουμε σε αυτό το τρένο εάν θέλουμε να δημιουργήσουμε συνθήκες ευημερίας για τα παιδιά μας. Και για να ανέβουμε απαιτούνται μία σειρά από γενναίες μεταρρυθμίσεις, θεσμικές παρεμβάσεις και υποδομές που θα απελευθερώσουν τις δημιουργικές δυνάμεις της πατρίδας μας. Κυρίως, όμως, χρειάζεται προσήλωση όλων προς αυτή την κατεύθυνση, ώστε θα καταφέρουμε, κάποια στιγμή, να κάνουμε την κρίση ιστορία.



Ο φίλος στο χθεσινό του σχόλιο στο Facebook κατέληξε εμφατικά πως «ναι, υπάρχει ελπίς!». Δεν μπορώ, παρά να συμφωνήσω. Μετά από τέτοια συνέδρια, θεωρείς ότι υπάρχει ελπίδα. Είναι μία ελπίδα, όμως, που δεν μας την χαρίζουν. Αλλά μπορούμε να την κερδίσουμε. Αρκεί να αποφασίσουμε να αλλάξουμε και να τρέξουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Και πρέπει να τρέξουμε, γιατί μπορούμε.