Ένα
είναι το σίγουρο (χωρίς να έχω πάει στη χθεσινή διαδήλωση «Παραιτηθείτε»): Η
στάση είτε κάποιων media, είτε κάποιων πολιτών, είτε ακόμα και –δυστυχώς–
κάποιων πολιτικών που χλευάζουν, ειρωνεύονται και trollάρουν μια κίνηση πολιτών
ή ομάδων που αποφάσισαν (ειρηνικά) να διαδηλώσουν (βλ. χθες) καταδεικνύει την
απουσία ουσιώδους δημοκρατικού υπόβαθρου σε όσους επιλέγουν αυτή τη στάση. Και
αυτό διότι χάριν της πολιτικής ή κομματικής τους σκοπιμότητας (και ιδιοτέλειας)
δεν φαίνεται να «ανέχονται», αλλά και να σέβονται τη διαφορετική (από τη δική
τους) άποψη και το δικαίωμα να διαδηλώνουν επί αυτής –χωρίς να ενοχλούν
κάποιον.
Είναι
μία στάση που εμπεριέχει και το στοιχείο του «κουτσαβακισμού» του μνημονιακού
νεοέλληνα, μιας και αρκετοί από αυτούς που (σήμερα) «κράζουν» είναι πιθανόν
είτε να συμμετείχαν (για χρόνια) σε κινητοποιήσεις που «δεν γέμιζαν ταξί», είτε
να συμμετείχαν (χθες) σε εκδηλώσεις με γελοιότητες τύπου «αγανακτισμένων».
Είναι, φυσικά, η ίδια στάση «κουτσαβακισμού» –σε κάποιους ίσως και πολιτικού
πατριωτισμού– που δεν τους δημιουργεί την όρεξη ή την «αγανάκτηση» να
σχολιάσουν και να αρθρογραφήσουν για συγκεντρώσεις πολύ λιγότερων συμπολιτών
μας που καταστρέφουν και καμιά περιουσία (δημόσια ή ιδιωτική) στο πέρασμά τους.
Μπράβο, λοιπόν, σε όσους διαδήλωσαν ειρηνικά χτες, προχτές, παραπροχτές και
όποτε ένιωσαν και νιώθουν την ανάγκη και έχουν κάτι να πουν. Η δημοκρατία δεν
είναι στα λόγια και στα συνθήματα, αλλά είναι στις στάσεις και τις συμπεριφορές.
Ξέρω είναι δύσκολο, αλλά έτσι είναι…
