Περί δημοσίου χρέους το ανάγνωσμα, με αφορμή το παρακάτω δημοσίευμα. Όπως
προέκυψε και από τα reports του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ελλάδα
η ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους θα γίνεται με βάση τις ετήσιες
ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες (gross financing needs) και όχι τον όγκο του
δημοσίου χρέους, που γίνεται τεράστιος λόγω αδυναμίας επίτευξης δημοσιονομικών
στόχων, αλλά και ύφεσης.
Έτσι, σε συνέχεια της συμφωνίας του Νοεμβρίου 2012
(ίσως να αντικατασταθεί το focus από το stock στις financing needs), η όποια
αναδιάρθρωση θα αφορά τη αντικατάσταση ομολόγων/δανείων με νέα με μεγαλύτερη
ωρίμανση, οπότε το χρέος θα κρίνεται βιώσιμο εάν η διαχείρισή/αποπληρωμή του δε
υπερβαίνει το 15% του ΑΕΠ, καταφέροντας να μειώσουμε το stock στο μακρινό
μέλλον. Προς αυτή την κατεύθυνση ήταν και η προ ετών (2012) λογική της
μετάθεσης της αποπληρωμής των τόκων προς το EFSF προς το τέλος της δεκαετίας,
ώστε με ένα νέο ομόλογο να μετατεθούν ακόμα πιο πέρα. Με το benchmark του 15%
του ΑΕΠ, συμφωνεί και το ΔΝΤ ως στόχο που διασφαλίζει τη βιωσιμότητα, και άρα
του επιτρέπει να μπει στο 3ο πρόγραμμα. Με λίγα λόγια, μίας και δεν είμαστε σε
θέση να πετύχουμε τους στόχους (δημοσιονομικά, αποκρατικοποιήσεις) και τις
συνθήκες (ρυθμοί ανάπτυξη, χρηματοπιστωτική σταθερότητα) που θα διασφαλίσουν τη
μακροχρόνια βιωσιμότητα του χρέους (ακόμα και μετά το "κούρεμα" των
127 δισ. ευρώ το 2012) θα μοιράσουμε το χρέος στο μέλλον, ώστε να μπορούμε να
το πληρώνουμε λίγο-λίγο.
Το ζητούμενο είναι ότι από τη στιγμή που η βιωσιμότητα
βασιστεί σε όρους χρηματοδοτικών αναγκών και όχι όγκου, εκτιμώ ότι θα μπορέσει
να στηθεί ένα σχετικό σενάριο βιωσιμότητας (που θα επιτρέψει να μπει το ΔΝΤ),
αλλά και θα επιτραπεί και η όποια αναδιάρθρωση να δρομολογηθεί λίγο αργότερα,
που είναι και "μαζεμένες" οι μεγάλες χρηματοδοτικές ανάγκες. Άρα, θα
υπάρχει περίοδο επίτευξης δημοσιονομικών και διαρθρωτικών στόχων, αξιολογήσεων
από την Τρόικα, και δύσκολων πολιτικών αποφάσεων -όπως προβλέπεται και από τη
συμφωνία του Eurogroup του Νοεμβρίου 2012 (και επιβεβαιώθηκε πρόσφατα). Έχουμε
(δύσκολο) δρόμο ακόμα...
