(συμμετοχή στο 2ο Συνέδριο του Ελληνικού Φόρουμ για το Ψηφιακό Μέλλον)
Ολοκληρώνοντας το 2ο
Συνέδριο του Ελληνικού Φόρουμ για το Ψηφιακό Μέλλον στάθηκα στα ζητήματα που θα
μας απασχολήσουν γενικότερα –και όχι μόνο ως ελληνική κοινωνία– καθώς
εξελίσσεται η τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης προς τη γενική νοημοσύνη,
οπότε και να υπάρχουν διαταραχές και αλλαγές στα εργασιακά δεδομένα της
κοινωνίας. Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, τα βασικά, λοιπόν, ερωτήματα ξεκινούν
από τον τρόπο χρηματοδότησης και στήριξης του κοινωνικού κράτους και των
ασφαλιστικών καθεστώτων, αφού μεγάλο κομμάτι της εργασίας θα αυτοματοποιηθεί. Εάν
επιλεγεί ως λύση η φορολόγηση του κεφαλαίου για τη στήριξη του κοινωνικού
κράτους –μιας και δεν θα έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα η συνεισφορά της
εργασίας– το ερώτημα που τίθεται είναι πόσο εφικτή και αποτελεσματική μπορεί να
είναι μία τέτοια φορολόγηση αφού το κεφάλαιο μπορεί πολύ εύκολα να μετακινείται
από οικονομία σε οικονομία. Έτσι, αναπόφευκτα, το ερώτημα που τίθεται είναι η
εφικτότητα μίας παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης και εναρμόνισης των
φορολογικών καθεστώτων, ώστε να εξαλειφθεί το φαινόμενο των φορολογικών
«παραδείσων». Πρόκειται για μία σειρά από δύσκολα ερωτήματα, τα οποία και
μπορεί να απασχολήσουν το τρίτο Συνέδριο του Ελληνικού Φόρουμ για το Ψηφιακό
Μέλλον το 2019.
Η Μαγνησία αναδημοσίευσε σημεία της τοποθέτησης: