Για πρώτη φορά
έπεσα πάνω σε κείμενο τόσο της ελληνικής πολιτείας, όσο και φιλοκυβερνητικού
(τουλάχιστον κατ´ ονόματος αριστερού) μέσου ενημέρωσης, που κάνει το διαχωρισμό
στην αναφορά του μεταξύ "έλληνα" και "έλληνα πολίτη",
υπονοώντας μια διαφοροποίηση με βάση τα "εθνικά χαρακτηριστικά"
-παρόλο που ο άτυχος συμπολίτης μας ήταν απλά μουσουλμάνος.
Μια διαφοροποίηση
με βάση την όποια (υποτιθέμενη) "εθνική" καταβολή των πολιτών της
χώρας μας που δεν παρατηρείται στην περίπτωση των NBAers αδερφών και τόσων
άλλων συμπολιτών μας απο άλλες χώρες (λόγω των μεταναστευτικών ροών), αλλα τη
συναντούμε σε συμπολίτες μας που γεννήθηκαν στη χώρα μας! Αν δεν ειναι, λοιπόν,
πονηρός (υπό) τακτικισμός απέναντι σε συγκεκριμένες "γειτονικές"
πιέσεις (όπως και στη πρόσφατη περίπτωση την κηδείας του άτυχου στρατιώτη απο
τη Θράκη), είναι μια "οιωνεί ρατσιστική" οπτική για ένα σύγχρονο
ευρωπαϊκό κράτος. Όπου το "συμφέρει", θελω να πω. Εκτός και άμα αυτή
την οπτική την καθιερώσει ευρύτερα και δεν αφορά μόνο αντίστοιχες περιπτώσεις,
όποτε θα έχουμε και επίσημα του "Έλληνες" και τους "Έλληνες
πολίτες (ή ορθότερο Ελλαδίτες, ως πολίτες της Ελλάδας)". Πάμε για
καφέ...ελληνικό (ή τούρκικο που επέμενε ένας καλός μου καθηγητής).
