(άρθρο στο Δελτίο για την Τουρκική Οικονομία του ΕΕΕΠ/ΕΚΠΑ)
Η
οικονομίας της Τουρκίας, έως τα πρώτα χρόνια της νέας χιλιετίας, αποτελούσε μία
χαρακτηριστική περίπτωση οικονομίας με υψηλό πολιτικό κίνδυνο, καθώς οι
επιδόσεις και το επενδυτικό της περιβάλλον προσδιορίζονταν από έντονες πολιτικο-στρατιωτικές
εξελίξεις και κρατική παρεμβατικότητα, καθορίζοντας σημαντικά την
αποτελεσματικότητα της οικονομικής διαδικασίας και την κατανομή των κεφαλαίων.
Παρά τις όποιες προσπάθειες αναδιάρθρωσης της οικονομίας κατά τη δεκαετία του
’80, η πολιτική αστάθεια (9 κυβερνήσεις στη δεκαετία του 1990) και η
αναποτελεσματική οικονομική διακυβέρνηση μεταφράστηκε σε επεκτατικές
δημοσιονομικές πολιτικές και σε χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής,
προκαλώντας υψηλό πληθωρισμό και κυβερνητικό υπερδανεισμού – κυρίως, μέσω
εσωτερικού βραχυχρόνιου δανεισμού με υψηλά επιτόκια.
Περισσότερα εδώ.
[δημοσιεύθηκε στο Δελτίο για την Τουρκική Οικονομία (Αύγουστος 2008) του Εργαστηρίου Ευρωπαϊκής Ενοποίησης και Πολιτικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών]
